Wenn der Hans zur Schule ging, Stets sein Blick am Himmel hing. Nach den Dächern, Wolken, Schwalben Schaut er aufwärts allenthalben: Vor die eignen Füße dicht, Ja, da sah der Bursche nicht, Also daß ein jeder ruft: "Seht den Hans Guck-in-die-Luft !" Kam ein Hund daher gerannt; Hänslein blickte unverwandt In die Luft. Niemand ruft: "Hans gib acht, der Hund ist nah !" Was geschah ? Pauz ! Perdauz ! - da liegen zwei ! Hund und Hänschen nebenbei. Einst ging er an Ufers Rand Mit der Mappe in der Hand. Nach dem blauen Himmel hoch Sah er, wo die Schwalbe flog, Also daß er kerzengrad Immer mehr zum Flusse trat. Und die Fischlein in der Reih' Sind erstaunt sehr, alle drei. Noch ein Schritt ! und plumps ! der Hans Stürzt hinab kopfüber ganz ! - Die drei Fischlein, sehr erschreckt, haben sich sogleich versteckt. Doch zum Glück da kommen zwei Männer aus der Näh' herbei, Und sie haben ihn mit Stangen Aus dem Wasser aufgefangen. Seht ! Nun steht er triefend naß ! Ei ! Das ist ein schlechter Spaß ! Wasser läuft dem armen Wicht Aus den Haaren ins Gesicht, Aus den Kleidern, von den Armen; Und es friert ihn zum Erbarmen. Doch die Fischlein alle drei, Schwimmen hurtig gleich herbei; Strecken's Köpflein aus der Flut, Lachen, daß man's hören tut, Lachen fort noch lange Zeit; Und die Mappe schwimmt schon weit.

As he trudg'd along to school, It was always Johnny's rule To be looking at the sky, And the clouds that floated by; But what just before him lay, In his way, Johnny never thought about; So that every one cried out - "Look at little Johnny there, Little Johnny Head-In-Air!" Running just in Johnny's way, Came a little dog one day; Johnny's eyes were still astray Up on high, In the sky; And he never heard them cry - "Johnny, mind, the dog is nigh!" Bump! Dump! Down they fell with such a thump, Dog and Johnny in a lump! Once, with head as high as ever, Johnny walk'd beside the river. Johnny watch'd the swallows trying Which was cleverest at flying. Oh! what fun! Johnny watch'd the bright round sun Going in and coming out; This was all he thought about. So he strode on, only think! To the river's very brink, Where the bank was high and steep, And the water very deep; And the fishes, in a row, Stared to see him coming so. One step more! Oh! sad to tell! Headlong in poor Johnny fell, And the fishes, in dismay, Wagg'd their tails and ran away. There lay Johnny on his face, With his nice red writing-case; But, as they were passsing by, Two strong men had heard him cry; And, with sticks, these two strong men Hook'd poor Johnny out again. Oh! you should have seen him shiver When they pull'd him from the river He was in a sorry plight! Dripping wet, and such a fright! Wet all over, everywhere, Clothes, and arms, and face, and hair! Johnny never will forget What it is to be so wet. And the fishes, one, two, three, Are come back again, you see; Up they came the moment after, To enjoy the fun and laughter. Each popp'd out his little head And, to tease poor Johnny, said: "Silly little Johnny, look You have lost your writing-book!"

Als Hans naar School toeging, alleen, Keek hij altijd naar boven heen ; 't Gezigt scheen 't meest hem te vermaken Van vogels, wolken, lucht en daken; Voor zijn eigen voeten ziet 't Opwaarts kijkend knaapje niet Wie voorbij komt, roept "Wat klucht! Hier is Hans Kijk in de-lucht!" Spoorslags liep er eens een hond, Hans zag weer de lucht in 't rond; Steeds omhoog Keek zijn oog; Maar hij merkt geen: hond, - en ziet! Wat geschiedt? - Eensklaps tuim'len Hans en hond Rollebollend op den grond Eens ging langs den waterkant: Met zijn schooltasch in zijn: hand, Hans naar School en keek omhoog, Hoe de musch en zwaluw vloog; En zoo liep hij: wel te moe, Regelregt op 't water toe. Nog een stap! - en: plof! in 't sop Viel hij neer, hals over kop! - En de vischjens, zeer vervaard: Roeiden weg met vin en staart. Maar: Goddank! Twee mannen naken, En die nemen lange haken, En die trekken: uit het sop, onzen Hans nog levend op. Ziet! hier staat hij druipend nat: Rillen doet hij als een blad; .t Water loopt het arme wicht Uit zijn haar langs 't aangezicht 't Druipt hem neer uit hals en mouw, Ach! hij beeft van schrik en kou. En de vischjens: vol van lach, Komen schat:rend voor den dag: Steken 't kopjen uit den vloed En: met spotlust in 't gemoed Roepen z'uit - "Dat was een klucht, "Malle kijkert-in-de-lucht."

| Deutsche Volkslieder | Ahnenforschung | Ferienaufenthalt | Folksongs | Hymns | Genealogy | Pacific Holiday | HOME PAGE | Suche | Email |